Mürşidin hayatta olan bir mürşid olması şarttır. Neden öyle? Çünkü öyle olmasa o kişiye cereyanın geçmesi mümkün değildir. Oysa ki; mürşid, o cereyanı vererek başka insanları Allah’a yaklaştırır. Kendisinin, kendi mürşidinden aldığı o imkânı, başkalarına da; kendisine tâbî olanlara, o mürşid olduğu için şimdi, kendisine tâbî olanlara ulaştırdığı zaman geçerlidir olay. Yani gerçek bir mürşide tâbî olmayan bir insan, gerçek olmayan bir mürşide tâbî olan bir insan hedeflerine ulaşamaz. Kendi gayretlerinin dışındaki hedeflere tabiî.
Allah razı olsun.